Laatst had iemand een mening over mij, waarin ik mijzelf niet helemaal herkende. Ik kreeg het gevoel dat deze collega slechts de ‘halve waarheid’ over mij zag. En juist om die reden raakte die mening mij enorm. Ik had het gevoel niet te mogen zijn wie ik ben.

Laatst was ik met een collega een workshop aan het voorbereiden. Vlak voordat de workshop zou starten zei ze: ‘Misschien moet je even een pepermuntje nemen, je adem ruikt niet zo fris’. Haar opmerking schoot door me heen alsof ik net twee natte vingers in het stopcontact had gestoken. Uit mijn mond stinken, wat een afgang. Ik schaamde me en wist in eerste instantie niet hoe te reageren. Ik had de neiging haar opmerking te negeren. Te doen alsof ze niets gezegd had.

Regelmatig betrap ik mezelf erop dat ik snel geneigd kan zijn een oordeel te hebben over een situatie en daarmee vaak ook over een persoon. Herken je dat? In de meeste gevallen weten we slechts een stukje van het verhaal en vullen we de rest zelf in en aan. Dit geeft een vertekend beeld. Door minder te oordelen en meer door te vragen aan de ander, kom je op een ontspannen manier met elkaar in gesprek.