Als kort voor haar vakantie zijn dochter Maya gedag komt zeggen, begint hij een heel verhaal over de vakanties die hij altijd doorbracht in Duitsland. Maya kijkt hem verbaasd aan en zegt ‘jij bent in je leven nog nooit naar Duitsland geweest’. En meneer wordt boos.

Het is een vaker voorkomend fenomeen. Iemand met dementie vertelt stellig een verhaal waarvan je zeker weet dat het niet (helemaal) klopt. En dan komt het; moet je iemand tegenspreken of moet meegaan in het verhaal.

Een simpel antwoord hierop is er niet. Wat belangrijk is in de reactie die je geeft, is dat je de ander niet het gevoel geeft dat hij het fout doet. Als je gevoel meer leidend wordt dan je denken, zal dit grote effecten kunnen hebben.

In dit soort situaties helpt meebewegen, praten in de verleden tijd en jezelf de vraag stellen waarom het zo belangrijk is dat het verhaal kloppend is. Vaak is het de behoefte van de ontvanger dat het verhaal de waarheid is, terwijl de behoefte van iemand met dementie juist het delen van een mooi verhaal is.