Meneer Mulder loopt regelmatig door het hele huis. Als hij in de centrale hal terecht komt, stevent hij altijd af op het mooie moderne zitje met de vier blauwe kuipstoeltjes. Binnen de kortste tijd staat hij de stoeltje op de kop te zetten. De receptionist belt dan snel naar de afdeling en een van de teamleden komt naar de hal. Meneer Mulder wordt aangesproken en liefdevol overtuigd om vooral weer mee te gaan naar de afdeling.

Als we deze situatie met elkaar bespreken, komen we tot de conclusie dat het bijzonder is dat er zo ‘snel wordt ingegrepen’. We wachten niet af, maar gaan het liefst zo snel mogelijk handelen.
We spreken af dat we de volgende keer eens afwachten wat er gebeurt als meneer Mulder zijn handelingen doorzet. Zo gezegd, zo gedaan.

Als we observeren blijkt dat meneer de kuipstoeltjes eerst alle vier op zijn kop zet. Daarna pakt hij de eerste vast bij de poten en zet deze rechtop tegen de muur. Zo volgen ook de andere drie. Als het rijtje kuipstoeltjes tegen de muur staat, loopt hij rustig weg.

Ineens valt het kwartje. Meneer is altijd tuinder geweest en herkent in de vrolijke kuipstoelen met metalen poten een kruiwagen. Uit routine en door schade en schande wijs geworden, zet meneer Mulder de kruiwagens tegen de muur.
Want welke sukkel laat nu een kruiwagen zo staan, als het gaat regen vult die zich immers met water en dan is het ding niet meer te verplaatsen.

Bedankt meneer Mulder dat scheelt een hoop ellende straks!