De bewoners van de woning voor mensen met dementie zitten aan tafel als verzorgende Joke erbij komt zitten. Ze vraagt ‘wie wil mij helpen aardappels schillen?’ Uit verschillende monden klinkt het ‘dat heb ik mijn hele leven gedaan’ of ‘daar ben jij toch voor’. Joke gaat zelf maar aan de slag in de keuken. Het team bevestigt dit. Weinig bewoners zijn te porren om mee te helpen. Samen zoeken we naar mogelijkheden om de bewoners meer te laten participeren. Bij veel mensen met dementie is de functie initiatief nemen (een bovenbreinfunctie) beschadigd geraakt, uit jezelf iets doen is dan lastig. Ook is de vraag of de bewoner ‘de consequenties’ van de vraag kunnen overzien. Vaak gaan we in dat soort gevallen het risico uit de weg (‘bij twijfel niet doen!’). Om bewoners in actie te krijgen moeten we de kunst van het verleiden inzetten. De volgende keer gaat Joke met haar mandje aardappels tussen de bewoners zitten. Begint met een grote aardappel en schilt heel dik en onhandig. Mw De Haas zegt gelijk ‘geef maar aan mij, jij hebt de oorlog zeker niet meegemaakt’, mw Biemans pruttelt mee. En snel schilt Joke niet meer, maar schillen de bewoners.

Gebruik de kunst van het verleiden!