Blog: Yes I can!

In de wijk wil ik verder. De ouderenzorg is ‘booming business’ en de casuïstiek is om van te smullen. Daarnaast rolt de ene complexe case door in de andere en kun je geen dag voorspellen. Vandaar dat ik soms (eventjes) wel eens terugverlang naar een dag met maar een simpel steunkousje, wasbeurtje of een alleen even insuline spuiten. Maar de praktijk is zo simpel niet. Gelukkig maar.

Door: Caroline Smeets, Wijkverpleegkundige bij Careyn

Deze tijd dwingt ons complexe problematieken te behapstukken en de financieringsstromen en beleidskaders humaan te vertalen naar de dagelijkse praktijk. Dit kost soms veel energie. Maar als ik het dan voor elkaar heb en maatwerk kan leveren met oplossingen die het meest voor de hand liggen, die ook nog efficiënt en effectief zijn, dan denk ik: ‘this caregiver is on fire!’

Voorbeeld uit mijn praktijk

Laten we nu de casus nemen van een vrouw die inwoont bij haar moeder en terminaal blijkt. Dan regel ik een terminale indicatie als wijkverpleegkundige. En in goed overleg met het ziekenhuis regel ik zuurstof, een hoog-laagbed en een postoel. Vervolgens stem ik de zorg zodanig af, dat ik samen met de huisarts een rondje doe langs een aantal cliënten in de wijk. Waaronder deze cliënt. En we zorgen ervoor dat alle neuzen in een gesprek dezelfde kant opstaan (arts, wijkverpleegkundige en mantelzorg): wat wil deze mevrouw?

Niet alleen de praktische kant

Maar meteen probeer ik ook andere zaken met betrekking tot het naderende levenseinde te bespreken. Dit zijn pittige gesprekken waarbij ik al mijn aandacht nodig heb. Zoiets vergt focus.

Daarna ga ik praktische zaken kortsluiten als: noodmedicatie, insuflon (verblijfscanule voor het toedienen van injecties), uitvoeringsverzoeken, CAD, DNR-formulieren, enzovoorts. Later op kantoor regel ik nog even de nachtzorg.

Als ik de volgende dag weer bij mevrouw kom, uit ze haar dankbaarheid en vertrouwen in de zorg die ze ontvangt. Dit is fijn om te horen. Hier doe ik het voor.

 

En… naast deze casus spelen er uiteraard nog meer casussen op een dag. Bijvoorbeeld een cliënt die niet opgenomen wil worden, maar wel een gevaar voor zichzelf is. Een cliënt die opeens allemaal hypo’s heeft bij insulinegebruik. Een familie die klem zit in een te kleine woning waardoor de zorg in het gedrang komt. Een cliënt met een klein netwerk en waar alle WMO-voorzieningen moeten worden geregeld. Een cliënt die is gevallen en nu met wondzorg moet starten. Een cliënt met instabiele gezondheidsstatus waarbij de mantelzorg opeens wegvalt door ziekte… Waar moet ik beginnen?

Het blijft interessant

Zie hier maar allemaal eens tussen te schakelen en toch met al je aandacht dat maatwerk te blijven bieden en de goede zorg en financieringsstroom te vinden.

Ingewikkeld?

Ik kan er geen nee meer op zeggen. Ik kan alleen antwoorden op de vraag of ik mijn vak nog liefheb: “Yes, I do!”

Deze blog is eerder verschenen op ‘HBO V in de ouderenzorg; Daar zit meer achter’. Ga voor meer blogs naar ‘Daar zit meer achter’.